Psychédélique EDP

Zapach jak solo Jimiego Hendrixa — namiętny, dziki, nieokiełznany, unoszący się w powietrzu z tą samą siłą, z jaką dźwięk elektrycznej gitary wibruje na wolnych przestrzeniach. To bogactwo paczuli, ciężkiej i gęstej, spływającej na skórę niczym oleisty nektar, który miesza się z aromatem skoszonej trawy i różanych krzewów, rozgrzanych w słońcu. Jest upalny dzień na łąkach otaczających Woodstock — słodkie cytrusy przeplatają się z kwiatami, niczym wplecione w rytm niekończącej się muzycznej improwizacji.

W tej kompozycji cytrusy są wstępnym akordem, świeżym i pobudzającym zmysły, prowadzącym wprost do serca różanych kwiatów i geranium, jak delikatne dźwięki strun gitarowych, które nagle przekształcają się w potężne, głębokie brzmienia ambry i paczuli. Czystek (labdanum) dodaje surowej, ziemistej głębi, a nuty drzewne otaczają całość niczym echo lasu, które rozbrzmiewa po zakończonym koncercie. Wanilia i piżmo są miękkim finiszem — ciepłym, kojącym dotykiem, który zostaje na skórze długo po tym, jak ostatnie akordy wybrzmiały, przypominając, że ten zapach jest zarówno wspomnieniem, jak i obietnicą.

Słyszysz to? To koncert, który trwa w nieskończoność — dzika, pełna pasji symfonia zapachów, które unoszą się niczym wolność Woodstocku.